Η τριλογία έφτασε στο τέλος της και εγώ είμαι κομμάτια! Σίγουρα είναι μία από τις καλύτερες σειρές που έχω διαβάσει και το τελευταίο βιβλίο, The Finish Line, ήταν η ιδανική ολοκλήρωση!
.jpg)
Εννοείται ότι έκλαψα πολλές φορές και μου δημιούργησε ένα μεγάλο αίσθημα νοσταλγίας για τα γεγονότα που συνέβησαν στο πρώτο βιβλίο και στο πρώτο μέρος του δεύτερου, αλλά αυτό ήταν που έκανε το βιβλίο τόσο σημαντικό για μένα.
“Let’s finish this, for us, for Dom.”
Η Cecelia απέδειξε για μια ακόμα φορά το πόσο δυναμική είναι και πόσο δυνατά αγαπά. Σίγουρα μια ηρωίδα που αξίζει το θαυμασμό μου!
“No man on earth has ever loved a woman more than I love you.”
Ο Tobias ήταν καταπληκτικός! Ο τρόπος που αγαπάει, ο τρόπος που πονάει και ο τρόπος που παλεύει, ακόμα και με τον ίδιο του τον εαυτό, για αυτό που θεωρεί σωστό είναι μοναδικό!
“No matter how we came to be, we were and still are. You stole my heart, and you let me love you with it, and you made damn sure I knew where its home was.”
Ο Sean έχει περιορισμένο ρόλο, αλλά πολύ σημαντικό. Όμως με έκανε να καταλάβω γιατί αγάπησα αμέσως αυτόν τον νεαρό την πρώτη φορά που είδε τη Cecelia…
“Sean looks over to me, his hazel eyes shining with pride. “You did good, Pup.”
Τέλος, Dominic, μου έλειψες αν και η παρουσία σου ήταν συνεχής, αφού η αγάπη τους για σένα δεν έχει όρια… Σε αυτόν και στον επόμενο κόσμο…
“I’m glad that you loved him, and I’m glad he knew what it felt like to be loved by you before he died, and it’s because of the way you love, Cecelia.”
Μια υπέροχη σειρά που τη συνιστώ
ανεπιφύλακτα!
No comments:
Post a Comment